Raport: prognozy skutków finansowych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego

Pytanie badawcze

Czy pro­gno­zy skut­ków finan­so­wych speł­nia­ją pra­wem prze­pi­sa­ne wymagania?

Czy pro­gno­zy skut­ków finan­so­wych są zbież­ne z rzeczywistością?

Metodologa pozyskania danych

Loso­wo dobra­no 8 pro­jek­tów pla­nów miej­sco­wych oraz pro­gno­zy skut­ków finan­so­wych ich przyjęcia.

Analiza danych

Ana­li­zie pod­da­no porów­na­nie kosz­tów i docho­dów, stan zre­ali­zo­wa­nia pro­gnoz, oce­nę czy pro­gno­za uwzględ­ni­ła wszyst­kie skut­ki, czy sfor­mu­ło­wa­no wnio­ski i zale­ce­nia , ew. inne uwagi.

Wyniki analizy

Wszyst­kie pro­gno­zy powsta­ły w opar­ciu o podob­ny sche­mat. Wstęp ana­li­zy (punk­ty 1–4) zawie­rał iden­tycz­ną treść – wpro­wa­dze­nie, cel, przed­miot i zakres opra­co­wa­nia, mate­ria­ły źró­dło­we, meto­dy­kę opra­co­wa­nia. Kolej­na cześć zawie­ra­ła iden­tycz­ny układ, jed­nak inne tre­ści – odno­szą­ce się bez­po­śred­nio do opra­co­wy­wa­ne­go tere­nu. Cześć ta zawie­ra cha­rak­te­ry­sty­kę przed­mio­tu opra­co­wa­nia, bilans tere­nu inwe­sty­cyj­ne­go, war­tość ryn­ko­wą tere­nów inwe­sty­cyj­nych, zesta­wie­nie danych do obli­czeń, obli­cze­nia pro­gno­zy, skut­ki finan­so­we dla gmi­ny Lublin.

Porów­nu­jąc kosz­ty i docho­dy wyraź­nie widać, że w przy­pad­ku więk­szo­ści pla­nów w per­spek­ty­wie pro­gno­zy (tj. 10 lat) więk­szość pla­nów gene­ru­je więk­sze kosz­ty niż docho­dy. Naj­więk­sze kosz­ty rodzi wykup grun­tów, następ­nie budo­wa infra­struk­tu­ry komu­ni­ka­cyj­nej oraz infra­struk­tu­ra spo­łecz­na (głów­nie szko­ły, par­ki czy cmen­ta­rze). Wska­zu­je to, że nale­ża­ło­by mini­ma­li­zo­wać kosz­ty w tym zakre­sie, np. zmniej­szać powierzch­nie potrzeb­ną pod reali­za­cję usług publicz­nych, dosto­so­wać prze­kro­je dro­go­we do potrzeb komu­ni­ka­cyj­nych, czy w pierw­szej kolej­no­ści dopusz­czać do zabu­do­wy obsza­ry gdzie już ist­nie­je nie­zbęd­na infra­struk­tu­ra społeczna.

Porów­nu­jąc stan pro­gnoz i rze­czy­wi­sta reali­za­cję, widać, że w przy­pad­ku 5 pro­jek­tów, któ­rych okres obo­wią­zy­wa­nia jest zbież­ny z okre­sem pro­gno­zy (9 lat i wię­cej) w 4 przy­pad­kach nie uda­ło się zre­ali­zo­wać pro­gnoz. Brak reali­za­cji doty­czy zarów­no stro­ny kosz­to­wej (brak reali­za­cji pla­no­wa­nych prac), jak i docho­do­wej (mniej­sza zabu­do­wa niż pla­no­wa­no). Mając na uwa­dze obec­ne obo­wią­zu­ją­ce prze­pi­sy praw­ne (ogra­ni­cze­nie obsza­ru ana­li­zy w przy­pad­ku decy­zji o warun­kach zabu­do­wy do 200m), oraz pla­no­wa­ne wdro­że­nia pla­nów ogól­nych (z któ­ry­mi muszą być zgod­ne pla­ny miej­sco­we oraz decy­zje o warun­kach zabu­do­wy), nale­ża­ło­by roz­wa­żyć rezy­gna­cję z two­rze­nia pla­nów miej­sco­wych, któ­re obec­nie nie mogą być zabudowane.

Ana­li­zu­jąc kom­plet­ność pro­gnoz po stro­nie kosz­to­wej, w nie­któ­rych przy­pad­kach nie zosta­ły uwzględ­nio­ne wszyst­kie kosz­ty. W czę­ści pro­gnoz nie prze­wi­dzia­no kosz­tów prze­wi­dzia­nych w pla­nach miej­sco­wych i nie­zbęd­nych dla ich realizacji:
– w przy­pad­ku pla­ny dla Pod­zam­cza nie uwzględ­nio­no kosz­tów budo­wy nowej hali targowej,
– w przy­pad­ku pla­nu w oko­lic ul. Wil­lo­wej nie uwzględ­nio­no kosz­tów budo­wy uli­cy Poli­go­no­wej, czy dopro­wa­dze­nia sie­ci ciepłowniczej,
– na Wrot­ko­wie nie uwzględ­nio­no budo­wy głów­nych ulic (np. ul. Uhorczaka).

W zakre­sie wnio­sków te były sza­blo­no­we. Spro­wa­dza­ły się do uza­sad­nie­nia, że kosz­ty są nie­zbęd­ne i nie­pew­ne – zależ­ne od reali­za­cji inwe­sty­cji przez inwe­sto­rów pry­wat­nych. Zale­ce­nia ogra­ni­cza­ły się do stwier­dze­nia, że inwe­sty­cje będą­ce po stro­nie gmi­ny, powin­ny być reali­zo­wa­ne w odpo­wie­dzi na poja­wia­ją­cej się zapo­trze­bo­wa­nie. Nie for­mu­ło­wa­no jed­nak zale­ceń dot. racjo­na­li­za­cji pla­nów miej­sco­wych, np. takich jak wska­za­no powy­żej i poniżej.

W trak­cie ana­li­zy zwró­ci­li­śmy uwa­gę, że w przy­pad­ku pro­gno­zy dla ul. Łęczyń­skiej, zgod­nie z usta­le­nia­mi pla­nu miej­sco­we­go, prze­wi­dzia­no posze­rze­nie pasa dro­go­we­go ul. Łęczyń­skiej o ist­nie­ją­cą zabu­do­wę. Jest to o tyle cie­ka­we, że w momen­cie two­rze­nia pro­gno­zy gmi­na posia­da­ła zezwo­le­nie na reali­za­cję inwe­sty­cji dro­go­wej dla ul. Łęczyń­skiej w innym kształ­cie (bez posze­rza­nia). Tym samym w przed­dzień prze­bu­do­wy dro­gi dro­go­wcy mie­li swój plan a pla­ni­ści swój. Mając na uwa­dze, że inwe­sty­cje takie powin­ny się cecho­wać okre­ślo­nym okre­sem trwa­ło­ści jest to istot­na nie­spój­ność w pro­wa­dze­niu poli­ty­ki przestrzennej.

Podsumowanie

Ana­li­za wska­zu­je, że spo­rzą­dza­ne pro­gno­zy skut­ków finan­so­wych nie zawsze zawie­ra­ją wszyst­kie nie­zbęd­ne kosz­ty. Pro­gno­zo­wa­ne inwe­sty­cje bywa­ją nie­re­ali­zo­wa­ne, podob­nie jak zakła­da­ny sto­pień reali­za­cji pla­nu miejscowego.

Zestawienie danych