Wyrok sądu: prywatność musi ustąpić jawności

W czerw­cu ubie­głe­go roku zapy­ta­li­śmy Zarząd Nie­ru­cho­mo­ści Komu­nal­nych w Lubli­nie o:

1. Kwo­ty i nazwy pod­mio­tów, któ­re nie ure­gu­lo­wa­ły należ­no­ści za 2018 rok za korzy­sta­nie z loka­li użytkowanych.
2. Infor­ma­cji komu i w jakiej kwo­cie w 2018 roku udzie­lo­no ulg w opła­tach (umo­rzeń, odro­czeń, roz­ło­żeń na raty) w zakre­sie loka­li użytkowych.
3. Infor­ma­cji komu i w jakiej kwo­cie w 2018 roku udzie­lo­no umo­rzeń należ­no­ści pie­nięż­nych z tytu­łu naj­mu loka­li mieszkalnych.

Chcie­li­śmy dowie­dzieć się, jakie są kwo­ty ulg i umo­rzeń dla poje­dyn­czych dłuż­ni­ków, ilu spo­śród nich to oso­by fizycz­ne a ilu jest przed­się­bior­ców i wresz­cie kto kon­kret­nie korzy­stał z ulg lub umo­rzeń zale­gło­ści za wyna­jem loka­li komu­nal­nych. W odpo­wie­dzi dowie­dzie­li­śmy się jedy­nie, że łącz­ne zadłu­że­nie wynaj­mu­ją­cych loka­le komu­nal­ne na koniec 2018 roku wynio­sło 717 mln zł. Zawar­to 16 ugód na łącz­ną kwo­tę pra­wie 170 tys. zł oraz umo­rzo­no zale­gło­ści na 222 tys. zł na pod­sta­wie 23 wnio­sków dłużników.

Były to jed­nak tyl­ko infor­ma­cje ogól­ne, a nie kon­kret­ne, wobec cze­go ponow­nie wezwa­li­śmy ZNK do udo­stęp­nie­nia infor­ma­cji. ZNK odmó­wi­ło, powo­łu­jąc się na art. 5 ust. 2 usta­wy o dostę­pie do infor­ma­cji publicz­nej (pry­wat­ność oso­by fizycz­nej lub tajem­ni­ca przed­się­bior­cy) oraz art. 51 Kon­sty­tu­cji („1. Nikt nie może być obo­wią­za­ny ina­czej niż na pod­sta­wie usta­wy do ujaw­nia­nia infor­ma­cji doty­czą­cych jego oso­by. 2. Wła­dze publicz­ne nie mogą pozy­ski­wać, gro­ma­dzić i udo­stęp­niać innych infor­ma­cji o oby­wa­te­lach niż nie­zbęd­ne w demo­kra­tycz­nym pań­stwie praw­nym”).

Osoba zawierająca umowę z urzędem, musi się liczyć z jawnością

W związ­ku z odmo­wą udo­stęp­nie­nia infor­ma­cji publicz­nych, zło­ży­li­śmy skar­gę do sądu admi­ni­stra­cyj­ne­go. Woje­wódz­ki Sąd Admi­ni­stra­cyj­ny w Lubli­nie przy­chy­lił się do naszej skar­gi na Dyrek­to­ra Zarzą­du Nie­ru­cho­mo­ści Komu­nal­nych. Zobo­wią­zał go do zała­twie­nia nasze­go wnio­sku o udo­stęp­nie­nie infor­ma­cji publicz­nej oraz naka­zał zwrot kosz­tów sądowych.

Sąd zwró­cił uwa­gę, że „Pry­wat­ność oso­by fizycz­nej, w szcze­gól­no­ści imię i nazwi­sko oso­by fizycz­nej (pod­le­ga­ją­ce ochro­nie w ramach ochro­ny danych oso­bo­wych) nie sta­no­wi bowiem auto­ma­tycz­nie pod­sta­wy odmo­wy udo­stęp­nie­nia infor­ma­cji publicz­nej, gdyż w wie­lu sytu­acjach ochro­na ta jest wyłączona”.

Sąd zarzu­cił, że uza­sad­nie­nie odma­wia­ją­ce udo­stęp­nie­nia infor­ma­cji jest bar­dzo lako­nicz­ne. Ogra­ni­cza się wyłącz­nie do ogól­ne­go powo­ła­nia się na „tajem­ni­cę przed­się­bior­stwa”. Zda­niem sądu, nie wia­do­mo czym kie­ro­wał się Dyrek­tor ZNK odma­wia­jąc udzie­le­nia odpowiedzi.

Zda­niem sądu, ujaw­nie­nie przez jed­nost­kę samo­rzą­du tery­to­rial­ne­go imie­nia i nazwi­ska oso­by, któ­ra zawar­ła z nią umo­wę cywil­no­praw­ną, nie naru­sza pra­wa do pry­wat­no­ści tej oso­by. Oso­ba taka musi się bowiem liczyć z poda­niem do wia­do­mo­ści publicz­nej swej tożsamości.

Za bar­dzo istot­ny i traf­ny uzna­je­my rów­nież frag­ment uza­sad­nie­nia wyro­ku, mówią­cy o tym, że „(…) pra­wo do pry­wat­no­ści nie zawsze ma cha­rak­ter nad­rzęd­ny nad pra­wem do infor­ma­cji publicz­nej. Jak się wyda­je, powin­no ono ustą­pić zawsze wte­dy, gdy stro­na umo­wy (czyn­no­ści) cywil­no­praw­nych korzy­sta pod tytu­łem dar­mym ze środ­ków komunalnych”.

Zobacz wyrok WSA w Lublinie (sygn. II SA/Lu 627/19)